Zomertijd (DST), oftewel wat ervoor zorgt dat je twee keer per jaar een uur verliest of wint en je er een paar dagen over in de war voelt, is in de moderne tijd niet altijd logisch. Nu we toegang hebben tot elektrische verlichting, is het niet meer nodig om zomeravonden meer te maken als een manier om de productiviteit te verhogen. En niemand houdt van het deel van de winter waarin de zon midden in de middag ondergaat.
Het simpele idee achter de zomertijd: in het voorjaar gaan de klokken een uur vooruit, zodat de dag meer daglicht heeft , terwijl de ochtenden minder daglicht hebben. In de herfst gaan de klokken een uur terug.
Meerdere mensen zijn gecrediteerd met het uitvinden van zomertijd. Benjamin Franklin dacht na over het idee achter de zomertijd in een brief die hij in 1784 schreef, waarin hij de mensen van Frankrijk opriep om te slapen als het donker was en wakker te worden omdat het zacht was in plaats van te vertrouwen op klokken.
In 1895 stelde George Vernon Hudson , een insectenverzamelaar uit Nieuw-Zeeland, voor om de klokken twee uur per zomer vooruit te zetten, zodat hij meer tijd zou hebben om insecten te verzamelen na het werk. In 1907 schreef de Engelsman William Willett een pamflet waarin hij voorstelde om de klokken elk jaar in april 80 minuten vooruit te zetten over een periode van vier zondagen, en ze terug te zetten over vier zondagen in september.
In 1918 ondertekende president Woodrow Wilson de zomertijd in de wet om de Amerikaanse markt tijdens de Eerste Wereldoorlog te ondersteunen door zowel de werkdag te verlengen als de behoefte aan licht in de avonduren te verminderen, aldus TIME. De maatregel werd na de oorlog ingetrokken, maar veel staten bleven de zomertijd op een bepaalde manier in acht nemen. In 1966, zo meldt Vox, verplichtte de federale regering alle staten om zomertijd in te voeren – tenzij het hele land zich afmeldde – en specificeerde de begin- en einddatums.
Zelfs vandaag de dag is zomertijd nog steeds niet universeel in de VS. Hawaii en Arizona – met uitzondering van de landen Navajo Nation – houden geen zomertijd in acht, en de Amerikaanse territoria van Amerikaans Samoa, Guam, Puerto Rico, de Maagdeneilanden en de Noordelijke Marianen blijven ook het hele jaar door op de reguliere tijd, Geschiedenis.com zegt.
Critici van zomertijd wijzen erop dat
tijdverschuiving niet alleen lastig is – het kan schadelijk zijn. Reuters verzekerde een onderzoek uit 2014, waarin werd gemeld dat het overschakelen naar zomertijd en het verliezen van een uur slaap,
de kans op een hartaanval de volgende maandag verhoogde met 25 procent in vergelijking met andere maandagen gedurende het jaar. Onverwacht daalde het risico op een hartaanval met 21 procent in het jaar, op de dinsdag nadat de klok weer op de normale tijd was gezet, en individuen kregen een extra uur slaap.
In een studie van Sleep Medicine uit 2001 werd gekeken naar auto-ongelukken rond zomertijd, waarbij werd vastgesteld dat er een significante toename was van het aantal ongevallen op de maandag onmiddellijk na de voorjaarsverschuiving naar DST. Er was ook een belangrijke toename van het aantal verwondingen op de zondag van de herfstploeg vanaf DST.
Bovendien is de overstap naar zomertijd in verband gebracht met een stijging van het aantal arbeidsongevallen , zo blijkt uit een onderzoek uit 2009 van het Journal of Applied Psychology . De consensus: de slaap van mensen inkorten, zelfs met een uur, heeft echte gevolgen.
Zomertijd betekent ook dat in bepaalde gebieden de zon in de winter rond 16.00 uur ondergaat. Dat is slechts een van de redenen waarom veel politici in Maine en Massachusetts oproepen om de zomertijd volledig af te schaffen en over te schakelen naar een gestandaardiseerde tijdzone.
De vraag blijft: is zomertijd nog steeds relevant – of de moeite waard?
